Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι όλα τα Ε δηλαδή τα πρόσθετα είναι επιβλαβείς χημικές ουσίες και πρέπει να αποφεύγονται.
Παρά όμως την προσπάθεια δαιμονοποίησης τους είναι γνωστό ότι τα πρόσθετα χρησιμοποιούνται από πάρα πολύ παλιά, αιώνες θα έλεγα στην συντήρηση των τροφίμων που είναι πάγια και διαρκής ανάγκη. Από πολύ παλιά το αλάτι χρησιμοποιούνταν για να συντηρηθεί το κρέας, ενώ το ξύδι χρησίμευε στη συντήρηση των λαχανικών υπό μορφή τουρσιού. Πολλοί ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν διάφορα διογκωτικά όπως το baking powder, διάφορα πηκτικά για τις σάλτσες και τους ζωμούς, και διάφορες χρωστικές ουσίες, στην παρασκευή και συντήρηση των τροφίμων.
Καθοριστικό ρόλο στη δυσφήμιση των προσθέτων ήταν η αλλαγή στη σήμανση και οι ετικέτες αναγραφής των συστατικών τη δεκαετία του 1980. Βάση των νέων απαιτήσεων, έπρεπε πια να αναγράφεται κάθε πρόσθετο στις ετικέτες των τυποποιημένων τροφίμων. Μέχρι τη δεκαετία του 80, η ύπαρξη των προσθέτων δηλωνόταν βάση της χρησιμότητας τους ( δηλαδή συντηρητικά, αντιοξειδωτικά ή χρωστικές ). Με τους νέους κανόνες σήμανσης των τροφίμων δημιουργήθηκε μια μεγάλη λίστα χημικών ονομασιών, σε ένα νέο σύστημα κωδικοποίησης των ουσιών με πρόθεμα το γράμμα «Ε». Η νέα κωδικοποίηση αποσκοπούσε να κάνει ευκολότερη και σαφέστερη την αναγνώριση των προσθέτων από τον καταναλωτή και σήμαινε απλά ότι το πρόσθετο αυτό είχε προεγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα σαν ασφαλές για κατανάλωση.
Από τότε οι πολλές αρνητικές δημοσιεύσεις στον Τύπου που αφορούσαν τις «βλαβερές» συνέπειες των πρόσθετων, είχαν αποτέλεσμα οι βιομηχανίες τροφίμων να επανεξετάζουν την αναγκαιότητα της προσθήκης τους με στόχο την κατάργηση ή τον περιορισμό τους ενώ παράλληλα έγινε στροφή προς την ψύξη και την κατάψυξη.
Τα πρόσθετα τροφίμων σήμερα υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους και η ασφάλειά τους επανεξετάζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Τα πρόσθετα ταξινομούνται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα και με το ρόλο που επιτελούν. Το καθένα έχει το δικό του όνομα και έναν αριθμό με το πρόθεμα E
αρχικό γράμμα της λέξης «Ευρώπη». Όλη η σειρά E100 είναι χρωστικές ουσίες, η E200 είναι συντηρητικά, η σειρά E300 είναι αντιοξειδωτικά και η E400 είναι γαλακτοματωποιητές και πηκτικές ουσίες.
Η άνευ λόγου και αιτίας δαιμονοποίηση τους δεν βοηθά σε τίποτα αφού τα Ε όσο και να φαίνεται υπερβολικό συμβάλουν:
- Στην ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων
- Στη διατήρηση της ποιότητας των τροφίμων σε βάθος χρόνου
- Στη διαθεσιμότητα των τροφίμων από εποχή σε εποχή
- Στη διατήρηση της διατροφικής τους αξίας
- Στην παρασκευή των τροφίμων
