ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΜΕΝΤΑΚΗΣ
Όλοι μιλούν στις μέρες μας για την οικολογική κρίση και όλα τα MME αναφέρονται συχνά για την επιδεινούμενη οικολογική κρίση, για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, για επικείμενες οικολογικές καταστροφές κ.λπ. Κανείς δεν θα μπορούσε φυσικά να αμφισβητήσει την έκταση και σοβαρότητα της υπάρχουσας οικολογικής κρίσης, σαν αναπόσπαστο μέρος της γενικής, πολυδιάστατης κρίσης της εποχής μας (κρίση πολιτική, κοινωνική και οικονομική).
Ελάχιστοι ωστόσο ειδικοί ασχολούνται σοβαρά και συστηματικά για μια άλλη παράλληλη κρίση, εξίσου σοβαρή, εξίσου τρομακτική σε έκταση και συνέπειες —τη βιολογική κρίση. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι θα ήταν προσωπικά δύσκολο να περιλάβουμε τη βιολογική κρίση στην οικολογική κρίση, επειδή η οικολογική κρίση, με τη συνήθη έννοια που της αποδίδεται, αναφέρεται στο περιβάλλον και την υποβάθμισή του και ελάχιστα ασχολείται με τη βιολογική υπόσταση του ανθρώπου. Με μια όμως ευρύτερη έννοια της οικολογικής κρίσης που εισάγουμε εδώ θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη βιολογική κρίση σαν τμήμα της οικολογικής κρίσης, με την έννοια ότι η βιολογική κρίση οφείλεται βασικά στην επιδείνωση περιβαλλοντικών παραγόντων, ως συνέπεια της συγκέντρωσης οικονομικής και πολιτικής δύναμης στη νεοφιλελεύθερη φάση της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς. Γενικά, η βιολογική κρίση είναι μέρος της ευρύτερης οικολογικής κρίσης, καθόσον ο άνθρωπος αποτελεί ένα αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος. Όπως είναι γνωστό, η επιστήμη της Οικολογίας, ως κλάδος της Βιολογίας, έχει ως αντικείμενο το οικοσύστημα και ερευνά τις ευρύτερες σχέσεις των οργανισμών (φυτών, ζώων και ανθρώπου) με το περιβάλλον τους, καθώς και τις συνέπειες των ομαλών και ανώμαλων σχέσεων μεταξύ τους.
