Η οζονοθεραπεία συνδυάζει όζον και οξυγόνο και χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη πάνω από 50 χρόνια. Είναι ιδανική για την αγωγή κάθε λογής λοιμώξεων, του καρκίνου, των διαταραχών του κυκλοφορικού, των τραυμάτων και πολλών άλλων παθήσεων. Το όζον, ένα στοιχείο που βρίσκεται σε αφθονία στη φύση, αποτελεί μια «επαναστατική θεραπεία» τόσο για το δέρμα, όσο και για την υγεία σας!
Οι θεραπείες οξυγόνου παρέχουν ζωογόνο οξυγόνο στον οργανισμό. Σ’ αυτές υπάγονται οι θεραπείες του όζοντος και η θεραπεία του υποξειδίου του υδρογόνου. Και οι δύο χρησιμοποιούνται στην εναλλακτική αγωγή διαφόρων παθήσεων. Το όζον (Ο3), η πιο χημικά ενεργός μορφή οξυγόνου, είναι ένα ισχυρό μικροβιοκτόνο που σκοτώνει ή εξουδετερώνει βακτηρίδια, μύκητες και ιούς. Επειδή το όζον καταστρέφει αποτελεσματικά τα μικρόβια και τις τοξικές βιομηχανικές ουσίες, πάνω από 3.000 πόλεις στην Ευρώπη χρησιμοποιούν όζον, ακόμα και για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού τους. Ακόμα, ως μια ασφαλής και ατοξική λύση, προορίζεται και για θεραπευτικούς σκοπούς, αφού παράγει καθαρά μίγματα ιατρικού όζοντος - οξυγόνου σε ακριβείς δόσεις.
Τι είναι το όζον;
Το όζον είναι μια αλλοτροπική μορφή οξυγόνου, εξαιρετικά διαδεδομένη για τον ιδιαίτερο ρόλο που παίζει στην οικολογική ισορροπία της γης. Καταφέρνει και απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της επικίνδυνης για τον άνθρωπο υπεριώδους ακτινοβολίας που προέρχεται από τον ήλιο, εμποδίζοντάς τη να φτάσει στη γη.
Απαραίτητο στην απολύμανση των υδάτων.
Η όξινη βροχή, οι κλιματικές αλλαγές, οι πλημμύρες και το λιώσιμο των πάγων, όπως και η υπερβολική χρήση λιπασμάτων, είναι παράγοντες που συμβάλλουν, τόσο στη μόλυνση του εδάφους, όσο και του νερού. Το όζον, εξαιτίας των αντισηπτικών του ιδιοτήτων, έχει γίνει απαραίτητο για την απολύμανση των υδάτων, τόσο στον τομέα της ποσιμότητας, όσο και στον τομέα των αποβλήτων. Θεωρείται πιο επαρκές από το χλώριο, αφού εξαλείφει τελείως τα βακτήρια, τα μέταλλα και τις οσμές του νερού. Ακόμα, μας «χαρίζει» ένα φυσικό, καθαρό και διαυγές νερό που δεν έχει τίποτα να «ζηλέψει» από το εμφιαλωμένο.
Συνεπώς, βάζει τέλος στις υποψίες σχετικά με την ποιότητα του νερού και μας απαλλάσσει από τους ιούς, το σίδηρο (λεκέδες σκουριάς), τα μαγγάνιο (μαύροι λεκέδες), το θείο (οσμή αυγού), την τανίνη (κιτρινωπό χρώμα) και τα ύποπτα χρώματα. Μόλις οξειδωθούν τα μόρια αυτά, τότε αρκεί μόνο να τα φιλτράρουμε για να τα αφαιρέσουμε από το νερό. Πολύ διαδεδομένη είναι, ακόμα και η χρήση του σχετικά με την υγιεινή των υδάτων για πισίνες και spa, Η οζονοποίηση στις πισίνες ελαττώνει τις χλωραμίνες κατά 80%, προσφέρει διαύγεια στο νερό και ελαττώνει τις τριαλομεθάνες.
Το όζον συντελεί στη συρρίκνωση των όγκων και προσφέρει σημαντική βοήθεια στους ασθενείς του AIDS, αφού αυξάνει την παροχή οξυγόνου προς τα κύτταρα, καταστρέφοντας τους ιούς και τα βακτήρια που βρίσκονται στο αίμα.
Το θεραπευτικό όζον
Το όζον όμως, χρησιμοποιείται ευρέως από τις αρχές του αιώνα και για θεραπευτικούς σκοπούς. Στην ιατρική, χρησιμοποιείται σαν μίγμα οξυγόνου και όζοντος (Ο2/Ο3) και ονομάζεται ιατρικό όζον. Βασισμένο στην απολυμαντική του δράση, εγγυάται ασφάλεια χωρίς τοξικότητα ή φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις και δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις, εφόσον βέβαια εφαρμοστεί σωστά.
Σε σωστές δόσεις (1-40mg/mlΟ2), το όζον δεν έχει παρενέργειες, γιατί εμφανίζονται μηχανισμοί αντιοξειδωτικής προστασίας. Ακόμα, μετά τη χορήγηση του ενεργοποιούνται κάποια ένζυμα προορισμένα στην αδρανοποίηση των ελεύθερων ριζών, με άμεση συνέπεια τη βελτίωση των μηχανισμών αποκατάστασης των ίδιων των κυττάρων που εξουδετερώνουν τη δημιουργία των πιθανών αντιδραστικών μορίων. Βασικός όρος, λοιπόν, της οζονοθεραπείας, είναι ότι η χορηγούμενη δόση δεν πρέπει να υπερβαίνει την ικανότητα που τα αντιοξειδωτικά ένζυμα και η γλαυθαδιόνη έχουν να εμποδίζουν τη συσσώρευση του ανιόντος Ο2 και του υπεροξειδίου του υδρογόνου.
Διαφορετικός για κάθε πάθηση είναι ο τρόπος εφαρμογής της οζονοθεραπείας:
1. Μεγάλη και μικρή αυτομετάγγιση
2. Ενέσιμος
3. Τοπική εφαρμογή με ασκούς ή κώδωνες
Η οζονοθεραπεία θεωρείται απόλυτα ασφαλής! Ακόμα και αν γίνει υπέρβαση της δοσολογίας, η μόνη παρενέργεια που ίσως νιώσει ο ασθενής είναι μια …ζαλάδα.
Εφαρμογές του όζοντος στην ιατρική
1. Αισθητική ιατρική: για ρυτίδες, κυτταρίτιδα, ευρυαγγείες και λεμφοΐδημα των κάτω άκρων.
2. Ορθοπεδική: για αρθρίτιδα, οσφυαλγία και αυχενικό σύνδρομο.
3. Δερματολογία: για έρπη, δερματίτιδες εξ επαφής, ακμή, μυκητιάσεις, εκζέματα και ψωριάσεις.
4. Νευρολογία: για ημικρανίες, κεφαλαλγίες και κατάθλιψη.
5. Παθολογία: για αλλοιώσεις των συστατικών του αίματος, ηπατίτιδες, γαστρίτιδες, δυσκοιλιότητες, ελκώδη κολίτιδα και σύνδρομο του Crohn.
6. Αγγειολογία: για αρτηριοπάθειες, φλεβική ανεπάρκεια, κιρσούς των κάτω άκρων, φλεβική θρόμβωση, διαβητικά έλκη, κατακλίσεις και γάγγραινα. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και την οξυγόνωση των ιστών.
Οι πόροι του σώματος, όταν εκτίθενται στα όζον, ανοίγουν και αυτό συνεπάγεται περισσότερο οξυγόνο και τόνωση της αιμάτωσης. Έτσι, αποβάλλονται καλύτερα οι ακαθαρσίες και μειώνεται ο κίνδυνος φθοράς των δερματικών κυττάρων. Το δέρμα ανανεώνεται, βελτιώνεται η μικροκυκλοφορία, δημιουργούνται νέα αγγεία και ενισχύεται η κυτταρική ανάπλαση.
Το όζον = βακτηριοκτόνο + μυκητοκτόνο
Κατά τον καθαρισμό μολυσμένου νερού ή για καθαρό, πόσιμο νερό, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιείται μια υψηλή συγκέντρωση όζοντος η οποία διοχετεύεται μέσα στο νερό. Το όζον είναι βακτηριοκτόνο, μυκητοκτόνο και ιοκτόνο και επιπλέον, κατά τις βιολογικές εφαρμογές, απελευθερώνονται κι άλλες, διάφορες εφαρμογές του όζοντος, οι οποίες μπορούν να περιγραφούν ως δράσεις τόνωσης της αιμάτωσης.
Οι πόροι ανοίγουν και αυτό συνεπάγεται περισσότερο οξυγόνο και τόνωση της αιμάτωσης. Κατά αυτόν τον τρόπο, αποβάλλονται καλύτερα και μέσω φυσικής διόδου οι ακαθαρσίες.
Οι θεραπευτικές αρχές
1. Επαναφέρει σε ισορροπία κάθε διαταραχή της οξυγονώσεως των ιστών. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της γλοιότητος των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την ελάττωση της συγκολλήσεώς τους και τη μεγαλύτερη αποδέσμευση του οξυγόνου στους περιφερειακούς ιστούς.
2. Η οξείδωση της κυτταρικής μεμβράνης των μικροοργανισμών και η παραγωγή κυτταροκινών ιντερφερόνης, ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό κυτταρικό σύστημα για την καταστροφή τους.
3. Ενεργοποιεί το αντιοξειδωτικό ενζυμικό σύστημα, διεγείροντας την υπερέκκριση αντιοξειδωτικών ενζύμων και επαναρρυθμίζει τον διαταραγμένο μεταβολισμό και την ανοσοποιητική κατάσταση του οργανισμού.